Πάτα το...

Ρε Φίλε, τελικά είχες απόλυτο δίκιο.

Σου το αναγνωρίζω στο μπουκάλι που πίνουμε
Θυμάσαι τότε ?

Ναι ρε στην Πλατεία...

Σε χλεύασα, σε ειρωνεύτηκα
και γέλασα με την Θεωρία σου !!!

Μου φαινόσουν τελείως Τρελός.

Έλεγα Λόγια του Ποτού και αντανακλάσεις των Θέλω.

Γιατί ?

Για έναν και απλό λόγο.

Πίστεψα ότι δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί,
πως παραήταν μια ΘΕΩΡΙΑ.

Έλα όμως που συνέβη. Τελικά λόγια του πνεύματος.

Και το οξύμωρο???

Το έπαθα εγώ.



Ο Θωμάς...

Άγγιξα τις πληγές των σκέψεων σου.



Μετά από αυτό ξέρω που θα οδηγηθώ.

Καλύτερα? Χειρότερα? Αυθεντικά !



Μυρμήγκιασαν τα αυτιά μου να ακούω οτι άλλαξα, κουμπώθηκα , σοβάρεψα.

Μπορεί. Μάλλον συνέβη.


Δεν με νοιάζει πια.



Τώρα επιτέλους ...

ΒΛΕΠΩ.

Άνοιξες την πόρτα και μπήκε ΦΩΣ.




Ξέρω τι θα γίνει μετά. Κάτι από την αρχή.
Νιώθω πια τι επιθυμώ.
Γνωρίζω ποιός είμαι
και αυτό που έψαχνα τόσον καιρό.

ΕΜΕΝΑ.

Είμαι εγώ, όχι κάποιος άλλος, επιτέλους.

Ξέρω , Ρε Φίλε , οτι οι δυνατότητες μας είναι πιο πάνω από τον Ουρανό.

Ακόμα και αυτό που έλεγες μου φαντάζει εφικτό.



Πρέπει να κατοχυρώσεις την πατέντα.

Πολλοί θα γίνουν ευτυχείς.




Τί???

Δεν θυμάσαι, τι είχες πει τότε, ακριβώς?


Τότε μου είχες πεί...



Τα πάντα είναι εφικτά.
Κι όταν βαλτώσεις και τραβάς ζόρια
για να ξεκολλήσεις
αρκεί να μην ξεχνάς...


ΠΑΤΑ ΤO RESET !!!