Δε σε Φοβάμαι...

Μερικούς μήνες μετά... και στο μυαλό μου στοιβαγμένες εκείνες
οι απαγορεύσεις, οι προειδοποιήσεις , οι "νουθεσίες",
οι γεμάτες υστεροβουλία συμβουλές, οι "δηλώσεις"
από υπεύθυνους και ανεύθυνους, από αρμόδιους
και αναρμόδιους, από φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς,
από αθώους και ενόχους, από καλλιτέχνες και δημοσιογράφους,
από πολιτικούς και ρασοφόρους, από δικηγόρους
και εμπειρογνώμονες, από ιδεολόγους και από χούλιγκαν,
από βολεμένους και από επαίτες... στο μυαλό μου
εκείνες οι "αυθόρμητες πορείες" και αυτές οι
"οργανωμένες προβοκάτσιες" ... τα συνθήματα στους
τοίχους και κάποια ραγισμένα τζάμια υποδηλώνουν
πια το τί έγινε κάποιους μήνες πρίν... "ΟΧΙ"... για κάποιους αυτό που
συνέβη είναι φυλαγμένο μέσα τους... ωστόσο κάποιες
νύχτες σαν και αυτή αναλογίζομαι πως η απουσία
όσο και αν κάποιοι θα φωνάξουν δεν πρόκειται ν' αλλάξει μορφή...
Θα'ναι το ίδιο εφιαλτική...
και το ξεψυχισμένο σώμα δεν προβλέπεται να αναστηθεί...
περνώντας όλο και πιο συχνά τελευταία από αυτό το μέρος μια
φράση φωλιάζει σε μια άκρη του μυαλού μου...
"ΔΕ ΣΑΣ ΦΟΒΑΜΑΙ"...
αφού δεν μπορούμε να φέρουμε το χρόνο πίσω για
να αποτρέψουμε ένα γεγονός, τουλάχιστον ας υψώσουμε τις
φωνές αντίδρασης για να μην επαναληφθεί...



"ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΑΣ"


Δε σε φοβάμαι καθώς σε κυριεύει ο εγωισμός
ενώ γυρεύω αλληλεγγύη, δράσεις συλλογικές
η θεωρία αίολη, νοσηρός ο ψυχισμός
Ιδέα καμία. μονάχα εμμονές...

Απορρίπτεις ό,τι στο μυαλό σου δεν χωρά
και ό,τι δεν έκανες όταν ήσουν παιδί
ό,τι απ' την άνεση σου λιγάκι σ'αποσπά
σου μεταβάλλει την ρουτίνα την καθημερινή

με ταμπέλες και με όρους που δεν ξέρεις τι θα πούν
απευθύνεσαι σ' ανθρώπους που ποτέ δεν γνώρισες
η θρησκεία, το χρώμα και η εμφάνιση σου αρκούν
και αν μαζί σου δεν ταιριάζει (κάποιος) τον εξόρισες ... και τον αφόρισες

δεν σε φοβάμαι αφού κίνησες για αλλού
ενημερώνεις και μου λες εκεί εδράζεται η εξουσία σου
γι' αυτό φοράς τη μάσκα του αντικειμενικού
μα δεν με πείθει κανείς από την κουστωδία σου

εκ του ασφαλούς κ μονόπλευρα τις πιο πολλές φορές
διαστρευλώνεις καταστάσεις κ ανθρώπους θίγεις
λογοκρίνεις ως συνήθως τις δυσάρεστες φωνές
και αβίαστα σε συμπεράσματα θα καταλήγεις

δεν θα κρίνεις, ούτε θα αποκαλύπτεις
κάτι ενάντια σ' αυτό που λεν "Άρχουσα Τάξη"
είναι γνωστή η Τέχνη του να συγκαλύπτεις
και δεν έχει με τα χρόνια αλλάξει...

Δεν σε φοβάμαι γιατί το όπλο σου και η στολή
χρησιμεύουν για να ανελιχθείς κοινωνικά
και οι κάθε είδους κατασταλτικοί μηχανισμοί
το διαβατήριο για τα επόμενα σκαλιά

Νοσταλγείς τις εποχές που διατάζαν στρατηγοί
και οι ελευθερίες αιωρούνταν στο κενό
χαρακτηρίζεις όποιον σκέφτεται "ασύμμετρη απειλή"
και έτσι ποινικοποίησες το ρήμα "αντιδρώ"

Συλλογικό καλό - το Εθνικόν Συμφέρον
Εθνικόν Συμφέρον - Η ατομική σου προβολή
και μου φαίνεται στα αλήθεια τόσο ενδιαφέρον
πως η ιδεολογία γίνεται προσωπική βολή...

Δεν σε φοβάμαι, λοιπόν, κυβερνήτη των δειλών
απάνθρωπε εξουσιαστή των ψυχών...
Νομοθετείς, Εκτελείς και Δικάζεις
Δημοκρατικά - πιο απλά - διατάζεις

Μα δεν αλλάζεις κάτι ανιδιοτελώς
το όφελος σου στους λόγους γίνεται "Λαός"
η αδιαφορία μεταφράζεται "Όλα στο Φώς"
Και η αδικία "στη φυλακή ακόμα και πολιτικός"

μα όσο ετοιμάζεις τις πομπώδεις ομιλίες
υπάρχουν Κάποιοι που βρίσκουν κάπου αλλού διαφυγή
ακούν το "Θα" και εκεί τελειώνουν οι ουτοπίες
και στοιβαγμώνες πολλές ίσως φέρουν μια αλλαγή