Αστικες Χαοτικες Διαδρομες

Το ξυπνημα δεν ηταν και ποολυ πρωινο σημερα.Ακουω λιγο μουσικη και ετοιμαζομαι να βγω.Λιγες δουλειες αλλα αρκετη ορεξη για βολτα. Μεσημερι "στης πολης το κεντρο και οχι ενας, αλλα πολλοι μπατσοι..στο ενα μετρο". Οι κυβερνησεις ξερουν να ικανοποιοουν τις λαικες επιταγες για ασφαλεια και η αστυνομευση στους κεντρικους δρομους της Αθηνας δεν με προβληματιζει καθολου. Ειμαι ενας ευσυνειδητος πολιτης! Δεν αντιπροσωπευω κατι το διαφορετικο, οποτε δεν θα πεσω καν θυμα καποιων περιεργων ματιων, ουτε απο τα οργανα της ταξης, ουτε απο τους πολλους ανησυχουντες.
"Στα χιλια ταξικα της πολης προσωπα παρατηρω και ολα μου μοιαζουν τοσο απροσωπα".. Μια συγχρονη μεγαλουπολη που σεβεται τον ευατο της.. Μου μοιραζεται ενα φυλλαδιο. Η ιστορια που περιγραφει κατι μου θυμιζει.. Ζαρντινιερες, πρασινα παππουτσια, πιτζαμες κτλ. Παλι καλα, σκεφτομαι, που δεν εχουν μακρυνει τοσο τα μαλλια μου για να μπορουν να γινουν ραστα.. Που ξερεις ποιος θα ειναι ο επομενος Μαριος? Που ξερεις ποιο θα ειναι το επομενο ατρανταχτο αποδεικτικο στοιχειο που θα προσκομισουν οι αστυνομικες αρχες?
"Στην εποχη αυτη που ζουμε τωμ μετριων.. Ειναι ο στιχος που στριφογυρναει στο μυαλο μου. Την ιδια ωρα στον Ηλεκτρικο ενας θυμωμενος security τραβαει με τη βια ενα ναρκομανη για να βγει απο το τρενο.. Σκεφτομαι οτι ο χαρακτηρισμος "μετριος" ειναι πολυ επιεικης για να περιγραψει τετοιες καταστασεις.. Και δυστυχως αυτην τη αρρωστια της αθλιοτητας(ή της μετριοτητας)την κολλας ευκολα..και καμια φοτα νιωθεις πως γινεσαι ο,τι αντιπαθεις.. Απαισιο συναισθημα
Κανω μια σταση σε ενα βιβλιοπωλειο..Ειναι απο τις λιγες στιγμες που κλεινω τη μουσικη γιατι προτιμω να ακουω τον ηχο απο τις σελιδες που ανοιγοκλεινουν. Ειναι σιγουρα πιο ελκυστικος απ΄τα κορναρισματα των αγανακτισμενων οδηγων. Παιρνω δυο μικρα βιβλιαρακια.. Τωρα το ποτε θα τα διαβασω δεν ξερω. Η εννοια του χρονου ειναι λιγο συνθετη! Ξαναβαζω μουσικη.."Κρυψ΄τα βιβλια αν τα βρουν θα μας τραβανε".. Ρε λες?!Βεβαια και ο Οργουελ οταν εγραφε το 1984 θα φανταζοταν οτι θα επιβεβαιωνοταν τοσο γρηγορα?
Καλυτερα να αλλαξω τραγουδι γιατι αρχιζουν και αυτες οι παραξενεςσ σκεψεις και δεν ξερω που μπορουν να καταληξουν.. "Ταξιδευω σε μερη που χουν αυτα που γυρευω".. Δικοπο μαχαιρι τα ταξιδια αυτα του μυαλου. Υπαρχει ο φοβος να μεινεις προσηλωμενος εκει και να λησμονησεις την πραγματικοτητα που απεικονιζεται στην καθημερινοτητα του.. Σαν να λεμε οτι ονειρευεσαι να κανεις ποδηλατο στο κεντρο της Αθηνας και να πας μετα σε κανα παρκο για να ξεκουραστεις. Πολυτελειες! Πικρια.. Μπαινω στο λεωφορειο.. Προχειρη σκεψη που διακοπτεται απο μια γνωστη φωνη
..."Ακομα και τα ποιηματα δεν προκαλουν σκιρτηματα"..Δικιο εχει! Ετσι πρεπει να ειναι. Σε μια κοινωνια που μπορει να ξερει τα παντα για καθε ειδους τσοντα, αλλα δεν μαθαινει ποτε οτι η Κικη Δημουλα βραβευτηκε απο γαλλικο πανεπιστημιο δεν πρεπει να ζητας το παραλογο.. Το λεωφορειο πλησιαζει στη σχολη. Κοιταω δεξια και αριστερα τα graffiti. Ακινδυνη περιοχη για γκραφιταδες.. Μεχρι να γεμισουν οι πολεις απο αστυνομικους και να χρειαστουν και μερικοι στις πανεπιστημιουπολεις. Διπλα σε ενα ομορφο σχεδιο ξεπροβαλλει μια αγαπημενη φραση της Κατερινας Γωγου.. "Ποτε δεν σημαδευουν στα ποδια, στο μυαλο ειν' ο στοχος. Το νου σου". Τελικα τα ποηματα (ισως και μια αραδα λεξεων) μπορουν να προκαλεσουν σκιρτηματα. Παλι καλα!
Φτανω στην πυλη. Η φωνη της Ελευθεριας δυνατα!"Δεν ειν' ο κοσμος σου αυτος, ειναι διαφορετικος".. Μια-δυο συχητησεις στη σχολη μου το επιβεβαιωνουν. Ο κοσμος τους μου μοιαζει τοσο αντιαισθητικος και αφορητα ασφυκτικος. Τουλαχιστον ειμαι τυχερος γιατι στο δικο μας κοσμο, στο δικο μου κοσμο δε νιωθω μονος. Σκεφτομαι να γραψω κανα στιχακι για αυτην την κατασταση. Αν βγουν πολλοι στιχοι θα το πω "Ο Μονολογος ενος Αυτοεξοριστου". Σκοτεινιαζει.
"Ψαχνω κατι να βρω και εχω τα αστρα σημαδια μα ειμαι ακομα εδω στα μεγαλα σκοταδια".. Η αισθηση του σκοταδιου σε αυτο το μερος ειναι επικινδυνα ερωτευσιμη. Εχω μαζι μου τις τοσες αναμνησεις. Καθε ασχημη σκεψη εχει πει αντιο προ πολλου. Αχνοφαινεσαι.. Τωρα τελευταια μιλαμε συχνα. Συχνα δεν καταλαβαινομαστε, για αυτο με καθε απλοτητα σου λεω.."να προσεχεις".. Βασικα, να μας προσεχεις, γιατι χώρια μπορει να ειμαστε τιποτα, αλλα μαζι μπορει να ειμαστε τα παντα.. Καληνυχτα..

υ.γ 1 Οι στιχοι που ειναι μεσα σε εισαγωγικα ειναι απο τα εξης τραγουδια:
Καμερα στραμμενη πανω μου (Active Member), Ζωντας σε μερες αφθονιας(λιγο παραλλαγμενος, οπου λεω απροσωπα λεει προσφορα, απο τους Propaganda), Μελωδια της Παρακμης (Active Member), Εξω απο την πορτα μας (Active Member), Ταξιδευω (Στιχοιμα), Πισωπλατα μπερδεμενα σχεδια (Emes), Φοβαμαι (Ροδες), Στα Μεγαλα Σκοταδια(Prohja)

υ.γ. 2 Στο freemariosz.wordpress.com μπορειτε να διαβασετε λεπτομερως τι εχει γινει με τον Μαριο που ειναι στη φυλακη εδω και σχεδον 20 μερες.. Solidarite....