Θα πάω όταν γουστάρω - Ορέστης Ντάντος

Ας μιλήσουμε και λίγο για μουσική.

Καλά είναι όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας, αλλά ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα και την βαβούρα είναι η μουσική και ειδικότερα τα ωραία κομμάτια.

Αναφέρομαι σε αυτό το πολύ όμορφο μουσικό κομμάτι.

Ελάχιστα κομμάτια έχουν κάνει τόσο μεγάλη εντύπωση και αγαπήθηκαν από την πρώτη στιγμή που ακούστηκαν. Το συγκεκριμένο δεν αποτελεί μέρος κάποιου άλμπουμ και δεν κυκλοφορήσει ακόμα δισκογραφικά, από όσο γνωρίζω θα κυκλοφορήσει στα μέσα Οκτωβρίου, αλλά το μόνο μέσω που το μεταδίδει είναι ο μουσικός σταθμός FREEDOM 88.9.

Από στιχουργικής και μουσικής άποψης έχω την αίσθηση ότι στέκεται πάρα πολύ καλά, όμως αυτό που με ενθουσιάζει και αποτελεί ένα από τα καλοκαιρινά μου - και όχι μόνο δικό μου - κολληματάκια, είναι ο συνδυασμός του τραγουδιού με την εκτέλεση του Ορέστη Ντάντου.

Εύχομαι να συνεχίσει έτσι και καλύτερα και ας ελπίσουμε ότι και στον δίσκο του θα υπάρχουν ανάλογης αξίας και καλλιτεχνικής επάρκειας τραγούδια.

Αποτελεί ίσως έναν από τους πιο ελπιδοφόρους νέους Έλληνες τραγουδοποιούς, ιδίως στον δύσκολο δρόμο που διάλεξε, τον δρόμο του ποιοτικού τραγουδιού χωρίς εκπτώσεις.

Λοιπόν λυπάμαι, αλλά δεν ξέρω που πάμε,
Αν θέλεις έλα ,είσαι μεγάλη κοπέλα
Κι αποφασίζεις , αν προχωράς ή αν γυρίζεις

Εγώ θα πάω, παίρνω ανάσα βουτάω,
Φτάνω στον πάτο, δεν είναι ωραία εκεί κάτω
Μετά ανεβαίνω ,τώρα το καταβαίνω
Ξανά ανασαίνω , και τώρα καταλαβαίνω
Περνάς τ’ αγκάθια, περνάς τ’ αγκάθια
Μονάχα για την προσπάθεια...

Ένα μαχαίρι , κρατεί τ’αόρατο χέρι
Και κάθε μέρα , σου λέει την ιδία φοβερά
Θα το παλέψεις ή αλλιώς θα μου τα επιστρέψεις
Όπως τα βρήκες , και μη μετρά τόσες νίκες
Γιατί στ’ αγκάθια, γιατί στ’ αγκάθια
Μετράει μονόν η προσπάθεια

Βλέπω το μέλλον , των κερδισμένων κυπέλλων
Και λέω όχι , τέρμα οι μεγάλοι μου στόχοι
Γιατί είναι τύχη , αν τελικά θα πετύχει
Και δεν με νοιάζει , που πάω μ’ οποία σου μοιάζει
Καμία εμπάθεια... καμία εμπάθεια…
Για αυτούς που κάνουν προσπάθεια

Δεν τους ζηλεύω , μ’ αρέσει απλώς να χαζεύω
Τι έχουν οι άλλοι , μες το δικό τους κεφάλι
Σε τι διαφέρουν ,όλοι μπορούν να στη φέρουν
Μ’ αυτά τα χάδια , που αφήνουν βαθιά σημάδια
Μη σταματήσεις , μη σταματήσεις…
Ειν' η καλή σου προσπάθεια

Μα ποια ζωή σου , θα πάρεις κάτι μαζί σου
Ποσά θα μείνουν , κι αν όσα θέλεις δεν γίνουν
Θα γίνουν αλλά , είναι μεγάλη η σκάλα

Δεν πάω πάσο , και αν όλα είναι να τα χάσω
Καμία ευθύνη , ποτέ μη σώσει και γίνει..
Εγώ ομορφιά μου , αγαπάω τα καρφιά μου
Και δεν κολώνω , στον πρώτο δυνατό πόνο
Και πες στον Χάρο …
Και πες στον Χάρο , θα πάω όταν γουστάρω…
Και πες στον Χάρο , θα πάω όταν γουστάρω…
Και πες στον Χάρο , θα πάω όταν γουστάρω…
Και πες στον Χάρο , θα πάω όταν γουστάρω…
Και πες στον Χάρο , θα πάω όταν γουστάρω…
Ναιιι και πες στον Χάρο , θα πάω όταν γουστάρω…