Το θεμα της σημερινης αναρτησης αρχισε να με απασχολει προς το τελος των σχολικων μου χρονων...Και σημερα αν και τα χρονια εχουν περασει(δυστυχως!!), η βαση του προβληματισμου παραμενει σταθερη..Ποσο στα αληθεια μορφωνομαστε και γνωριζουμε νεα πραγματα ετσι οπως ειναι διαμορφωμενο το εκπαιδευτικο συστημα στη χωρα μας?Εχουμε οντως ευκαιριες να αποκτησουμε σφαιρικη και πολυπλευρη γνωση ή απλα αναλωνομαστε (ή καλυτερα μας "αναλωνουν") καπου αλλου?..
"Απο πολυ νωρις τα παιδια μαθαινουν στην αποστηθιση".Αυτο ειναι κατι το οποιο ακουμε συνεχεια και δυστυχως ειναι αληθεια..Αληθεια επισης ειναι οτι τα παιδια μαθαινουν να ζουν και με ενα διαρκες αγχος και φοβο..Αυτο των εξετασεων..Και αν ως το γυμνασιο και στις αρχες του λυκειου αυτο το αγχος ειναι αντιμετωπισιμο, στις δυο τελευταιες ταξεις του λυκειου πλεον γινεται αφορητο..
Εχοντας πειστει-καθως το ακουν απο ολους- για το ποσο σημαντικες θα ειναι οι πανελληνιες εξετασεις στη ζωη τους, αναγκαζονται οπως-οπως να παπαγαλισουν για να μπορεσουν να μπουν στην "καλη σχολη" και να εχουν απο κει και περα ενα "στρωμενο μελλον" (τωρα το τι βρισκουν ειναι μια αλλη κουβεντα που δεν χωρα σε αυτην την αναρτηση)..Το αποτελεσμα? Εχουν φτασει 18 χρονων και απο το σχολειο δεν εχουν παρει ουσιαστικες γνωσεις..Απλα εξετασεις και τεστ! Δεν εχουν αναπτυξει μεσα στο χωρο του σχολειου καποια τεχνη.. Ουσιαστικα μπορει να μην εχουν βρει καν τι τους αρεσει..Και σπανια υπαρχει καποιος που να τους βοηθησει να το βρουν..
Το συστημα των εξετασεων συνεχιζει να υπαρχει και στην τριτοβαθμια εκπαιδευση..Πλεον πλαισιωμενο με τις κλασικες μεθοδους αντιγραφης, σκονακιων και κινητων..Πρακτικα μπορει να περνας μαθηματα αλλα μετα απο καποιες μερες να μην θυμασαι τιποτα απο αυτα! Η γνωση αγνοειται καπου αναμεσα στα σκονακια, στο γεματο μουντζουρες γραπτο, στη βαρετη διαλεξη και στην υποχρεωτικη υλη..
Παλι καλα που μπορει να βρεις καποια ενδιαφεροντα πραγματα στη σχολη σου και ατομικα να αρχισεις να ψαχνεις λιγο περισσοτερο! Παλι καλα που υπαρχουν καποιοι ανθρωποι που σε ωθουν να "ερευνησεις"..
Ωστοσο αυτο που εχω καταλαβει πια στα 23 μου ειναι πως η γνωση δυστυχως εγκλωβιζεται μεσα στην ατερμονη διαδικασια των εξετασεων και τελικα χανεται. Απο το σχολειο μου και σε ενα μεγαλο βαθμο και απο τη σχολη μου δεν θα εχω να θυμαμαι καποια γνωση..Αλλα θα θυμαμαι το περιβαλλον, τις παρεες μου που ακομα και σημερα ημαστε μαζι, τις πλακες! Πραγματα στα οποια ευτυχως δεν κριθηκα απο μια εξεταση...
Υ.Γ Μια ακομη μορφη εξετασεων εχουμε και στις ξενες γλωσσες, αλλα και σε αλλες δραστηριοτητες οπως στους υπολογιστες..Ειδικα στην πρωτη περιπτωση ειναι τεραστια η αποσταση αναμεσα σε μια επιτυχημενη εξεταση και στην γνωση της γλωσσας
Υ.Γ 1 Η αναρτηση ειναι "εκτος εποχης"..Μιας και εμεινα -σχεδον- μονος στην πολη, στο σπιτι και στο μπλογκ! ειπα να γραψω για κατι που με βασανιζε πολυ καιρο! Καλα να τα περνατε οπου και αν βρισκεστε!
Συμφωνω μαζι σου. Βεβαια οι εξετασεις εχουν και καποια θετικα (τουλαχιστον οπως τις βιωσα-βιωνω εγω).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε σκληραγωγουν, σε κανουν να σκεφτεσαι πιθανες λυσεις και διεξοδους, να ξεπερνας καθε εμποδιο, να βρισκεις τη λυση σε καθε προβλημα. Η αντιγραφη, την οποια ολοι οι καθως πρεπει σοβαροφανεις κατηγορουν, βοηθα παρα πολυ στην αναπτυξη δεξιοτητων. Βελτιωνει το ομαδικο πνευμα και την αντιληψη χωρου.
Οταν αποτυγχανεις στις εξετασεις μαθαινεις να το ξεπερνας και πας παρακατω, αναλογιζεσαι τα λαθη που εκανες και προσπαθεις να βελτιωθεις. Οταν επιτυγχανεις αυξανεται η αυτοπεποιθηση σου.
Αν δεν υπηρχαν οι εξετασεις θα επρεπε να τις εφευρουμε! ;)
Καταρχάς να συμφωνήσω ότι το βαθμοκεντρικό σύστημα που επικρατεί στο ελληνικό σχολείο είναι άχρηστο. Αν και ειλικρινά δε μπορώ να σκεφτώ τι θα μπορούσε να το αντικαταστήσει και να ικανοποιήσει και την πλειοψηφία μαθητών, γονέων και δασκάλων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τον CRYPT ότι μόνο ατομικά μπορεί καθένας μας να προσλάβει γνώσεις, γιατί η μόρφωση που προσφέρεται από σχολεία και σχολές χρειάζεται επειγόντως να κλειστεί σε εισαγωγικά, μιας και μόνο μόρφωση δεν είναι.
Θα συμφωνήσω και με τον ATHOS ότι οι εξετάσεις έχουν τα θετικά τους και καλλιεργούν κάποιες ικανότητες. Θα πω ότι και η αντιγραφή είναι θεμιτή, αρκεί όμως να περιορίζεται στα τόσα ανούσια μαθήματα που κατακλύζουν τα προγράμματα σπουδών. Γιατί υπάρχουν και ορισμένα πράγματα που πρέπει να μας μείνουν, που πρέπει να ξέρουμε και μετά το πτυχίο και σε αυτά η αντιγραφή προδίδει απλά την ανευθυνότητα μας.
Στην παραπάνω ανάρτηση έχω να συμπληρώσω το πρόσφατο σχόλιο ενός μαθητή Γ' γυμνασίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνημέρωσα τα παιδιά ότι στην επόμενή μας συνάντηση, θα κληθούν να γράψουν ένα 15λεπτο ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ προκειμένου να εξεταστούν στην ύλη της ενότητας που είθισται -υποτίθεται- να μελετούν.
Ένας, λοιπόν, από τους μαθητές κυριευμένος από αγανάκτηση, απαντά:
"Κυρία, δε θα γράψουμε διαγώνισμα τότε. Test θα γράψουμε."
Χρειάστηκαν λοιπόν 5 ολόκληρα λεπτά προκειμένου να πεισθεί ότι ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ και test είναι λέξεις που δε διαφέρουν. Είχε συνδέσει προφανώς τη μικρή διάρκεια ενός διαγωνίσματος με τη μικρή και ηχητικά "ανώδυνη" λεξούλα: test.
ΥΓ1:Το παραπάνω συμβάν, φαντάζομαι, θα προβλημάτιζε πολλούς εκπαιδευτικούς. Πρώτον, για την έννοια της Παιδείας όπως συναντάται σήμερα στην Ελλάδα. Δεύτερον, για το φόβο που προξενεί η λέξη ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ και ο, τι αυτός με τη σειρά του επισύρει.
ΥΓ2:Φυσικά, το διαγώνισμα δεν το γλύτωσε... Άλλωστε, κάποιο γραπτό κείμενο πρέπει να παρουσιάσουμε στους γονείς για να ενημερωθούν για την πρόοδο των παιδιών τους, οι οποίοι συνήθως (αφηρημένοι στον κόσμο του χρήματος, του άγχους και των υποχρεώσεων) δεν αφιερώνουν στο παιδί τους εποικοδομητικό χρόνο κι απεναντίας, το αφήνουν ανεξέλεγκτο μπροστά στο αδηφάγο και απειλητικό για τη σκέψη και κρίση playstation..!
ΥΓ3:ΠΡΕΠΕΙ να διορθώσω τα εν λόγω διαγωνίσματα..!