Καποιες Νυχτες

Ειν καποιες νυχτες που το παρελθον βρισκει τον τροπο
να στοιβαχτει στου μυαλου μου τον αοριστο τοπο
αν και ειχα πει πως θα το σβησω για οφελος μου
αρχισε παλι να μιλα ο αλλοπαρμενος εαυτος μου
να θυμαται και τα ματια να κλεινει
και ετσι να μπαινω και γω στην πιο περιπλοκη δινη
να μου αφηνει σημαδια, να μου χαριζει στιγμες
να μου γεμιζει τα βραδια και να μου σβηνει τις πληγες
Μελαγχολικες ρωγμες δημιουργει στο περασμα του
ανατριχιλα και κλαμα τα δυο παιδια του
και στη ματια του καθρεφτιζεται με τοση ευκολια
κατι που νιωθω και εγω και μου το ειπαν "νοσταλγια"
Ειν καποιες νυχτες που τον υπνο μου χανω
σε συλλογιζομαι για λιγο μα ερχεται η ανατολη
περναν οι ωρες μα δεν σε φτανω...
σου φωναζω..μα βασιλευει η σιωπη
Πες μου γιατι..βρισκομαστε εδω
ζουμε ελαχιστα, μελαγχολουμε τοσο
ο,τι χτιζεται για χρονια σκιζεται σε ενα λεπτο
σου ψιθυριζω "εχω και αλλα να σου δωσω"
Βαθια πιστευω στη μαγεια του ταξιδιου
στη φλογα της ψυχης, στην δυναμη μιας ματιας
ακομα και οταν αρμενιζεις αλλου
στο λιμανι σου θα μαι μην το ξεχνας
Ειν καποιες νυχτες που αισθανομαι πως δε χωρω
στον κοσμο που αλλοι σχεδιαζουν τη ζωη τους
νιωθω ξενος...δε βρισκω τιποτα κοινο
με το ονειρο τους, με την ευχη τους
Μου μοιαζουν ομοια και χωρις νοημα
τα προσωπα και τα οποια συναισθηματα
μου μοιαζουν δολια και τοσο σκοπιμα
τα εφημερα αγαπης σκιρτηματα.
Απομακρυνομαι λιγο απο την τοση φασαρια
παιρνω αερα..., με τη θαλασσα μιλω
σκαει ενα κυμα, αρχιζει η στιχομυθια,
γραφω στην αμμο ενα στιχο μου παλιο
Ειν καποιες νυχτες που απομακρυνονται οι ενδοιασμοι
που κυριευαν το μυαλο σου και οι φοβιες
τουτη την ωρα μια μοιρα σε καλει
να ανταμωσεις οσα θεωρουσες ουτοπιες
Οι προκλησεις που ρωταγες αν καποτε θα ρθουν
ειναι μπροστα σου...και το ταξιδι ξεκινα
αν δεν κανεις βημα τοτε θα εξαφανιστουν
αν πλησιασεις η "μαγεια" θα σε τραβα
Οσα θα δεις διαφερουν απο οσα ζεις
μονο να ευχεσαι να μην ειν παροδικα
μιας και ειναι αρρωστια αυτης της εποχης
να μας φοβιζει ο,τι δεν εξηγειται λογικα
Νυχτες σαν και αυτη με αυρα καλοκαιρινη
πλαθω ονειρα αφηρημενα...
Ολα αρχιζουν σε ενα νησι
διαφυγη απ' τα συνηθισμενα
Καταφυγιο για τους επομενους χειμωνες
μια "καθαρση" απ' της πολης το "νεφος"
σαν μεγαλωνεις θα σου δειχνω τις εικονες
μα τωρα απολαυσε το Ονειρο μου που σαι βρεφος

Οι πρωτες τρεις στροφες γραφτηκαν μια νυχτα προς τα τελη Ιουνη..Ολο το υπολοιπο ολοκληρωθηκε προχθες..
Ειναι η περιγραφη απο πεντε διαφορετικες νυχτερινες στιγμες.. Εχουν μεσα τους πολλα στοιχεια και απο το φετινο μου καλοκαιρι..

3 σχόλια:

  1. "...Οσα θα δεις διαφερουν απο οσα ζεις..." Μας έδωσε ελπίδα. Τελικά, το "ταξίδι" το αποφασίζει όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. το ταξιδι συμφωνα με αυτα που καταλαβε ο "ηρωας" επρεπε να γινει..Το θεμα ειναι οτι μετα απο ενα σημειο τα ταξιδια δεν ειναι μοναχικα και καποτε θες και εναν συνοδοιπορο..Οση θεληση και υπομονη να εχεις, ερχεται η στιγμη που αν δεν εχεις καποιον πλαι σου λυγιζεις και το ταξιδι παει περιπατο!giagiaduck οι συζητησεις μαζι σου μου δινουν εμπνευση τελικα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μπραβο ρε συ! Εγω βεβαια ειμαι πολυ πεζος για να μπορεσω να καταλαβω κατι απο ποιηση, παντα ομως θαυμαζα αυτους που μπορουν να εξωτερικευσουν τις σκεψεις και τα συναισθηματα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σε ευχαριστουμε για το σχολιο. Μακαρι να μας ξαναρθεις.