Ο ''Μεσαίωνας'' έχει και τα όρια του...

Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν ορισμένες καταστάσεις, ακόμα και στην σημερινή εποχή, δηλαδή 2000 χρόνια ή 20 αιώνες μετά την γέννηση του Χριστού!!!

Κατά την γνώμη μου δεν το έχουμε πολυπάρει πρέφα ό,τι έχουν περάσει τόσα χρόνια από την περίοδο του Μεσαίωνα ή των Dark Ages - κατά την αλλοδαπήν - και έχουμε μείνει ακόμα σε εκείνες τις εποχές.

Όμως όσο το ψάχνει κανείς τόσο περισσότερο καταλαβαίνει ό,τι έχουμε μείνει σε πολιτισμικό, ηθικοπλαστικό και περισσότερο σε πνευματικό επίπεδο σε εκείνες τις Μαύρες Εποχές.

Πάμε λίγο ετυμολογικά. Για ποιό ακριβώς λόγο έχουν ονομαστεί Μαύρες, Μεσαιωνικές, Σκοτεινές - ή όπως αλλιώς θέλετε - Εποχές? Ονομάστηκαν έτσι διότι η λειτουργία των ανεπτυγμένων Κρατών της Δυτικής Ευρώπης, λειτουργούσαν βάσει των θρησκοληψιών και των προλήψεων και ειδικότερα κάτω από το ράσο της Εκκλησίας, είτε καθολικού είτε οθόδοξου δόγματος. Από την κορυφή μέχρι και την βάση της πυραμίδας των κοινωνιών της εποχής ακολουθούσαν αυτήν την ιεραρχία, η θέληση και η βούληση της Εκκλησίας σήμαινε Διαταγή. Τα παραδείγματα πάμπολλα, τα οποία είχαν άμεση επίδραση στην ζωή των ανθρώπων της εποχής, όπως Ιερά Εξέταση, διωγμοί των απίστων και όσων αντέβαιναν στην ''Ορθή'' και ''Χριστή'' Λογική της Παπικής ή της Πατριαρχικής Βούλησης.

Όμως το γεγονός που ακόμα και σήμερα , οφείλω να ομολογήσω , με συγχύζει, είναι το γεγονός ό,τι κατά την Μεσαιωνική περίοδο, το Κράτος και Εκκλησία είτε στο Βυζάντιο είτε στην Δυτική Εκκλησία, είχαν όχι απλά άμεση σχέση αλλά σχεδόν ταυτίζονταν. Σε αυτές τις περιοχές είχαν δημιουργηθεί δηλαδή θεοκρατικά Κράτη με παγιωμένους τους Θρησκευτικούς Θεσμούς στο εσωτερικό του Κράτους. Με συγχύζει γιατί ακόμα και σήμερα συμβαίνει. Το Κράτος είναι η Εκκλησία και το ανάποδο. Όμως αν και στην Δυτική Ευρώπη, έστω και τυπικά το Βατικανό αποτελεί ανεξάρτητο Κράτος, σε σχέση με το Ιταλικό, οι θεσμοί είναι σαφώς διακριτοί, άρα κρατάνε τουλάχιστον τα προσχήματα.

Σε όλη την Ευρώπη η περίοδος του Μεσαίωνα έλαβε τέλος περί τα 400 χρόνια πρίν. Πότε συνέβη αυτό? Με την ταυτόχρονη έκρηξη της Αναγγέννησης, όπου η Αναγέννηση σηματοδότησε κατά βάση την επικέντρωση των Τεχνών, της Φιλοσοφίας και της Επιστήμης στον άνθρωπο. Το ανθρωποκεντρικό αυτό σύστημα αποτέλεσε η αρχή του τέλους του Μεσαίωνα, τουλάχιστον στα περισσότερα από τα Κράτη της Ευρώπης.

Η περίοδος της Αναγέννησης όμως και στην συνέχεια ο Διαφωτισμός συνέβαλε τα μάλα στο να αποτιναχτούν οι δεισιδαιμονίες, οι θρησκοληψίες και οι προλήψεις από τους αρτηριοσκληρωτικούς και απαρχαιωμένους θεσμούς των Δυτικών. Το κακό για το Ελληνικό Κράτος, ήταν ό,τι ακριβώς αυτήν την περίοδο των ανακατατάξεων, η Ελληνική επικράτεια βρισκόταν κάτω από την Τουρκική κυριαρχία, για αυτό η επίρροια της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού ήταν περιορισμένη. Έτσι ακριβώς μετά την απελευθέρωση, στην οποία μεγάλο μέρος του Αγώνα, την επιτυχία, άλλοτε αδίκως και άλλοτε δικαίως την καπηλεύτηκε η Εκκλησία και οι Εκκλησιαστικοί προύχοντες. Για αυτό ακριβώς το Ελληνικό Κράτος συνέχισε σαν να μην είχε ολοκληρωθεί ποτέ η περίοδος του Μεσαίωνα, αν και είχε λήξει περίπου 150 - 200 χρόνια από την περίοδο της απελευθέρωσης του. Ενώ , δηλαδή, όλη η Ευρώπη, λειτουργούσε με τους νέους θεσμούς απαλλαγμένη από τις θρησκοληψίες και τις αγκιλώσεις, το Ελληνικό Κράτος παρέμεινε απαγκιστρωμένο στην Εκκλησία και στην βούληση των Ηγετών της.

Με αυτόν τον πρόλογο, προσπαθώ επιφανειακά, να εξηγήσω το μοναδικό - στο σύνολο των Δυτικών και ανεπτυγμένων Κρατών - φαινόμενο της ταυτόσημης έννοιας Κράτους και Εκκλησίας στο Ελληνικό πολιτικό σύστημα. Το πιό παρανοϊκό είναι η ύπαρξη ως θεσμού της έννοιας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Διότι το Υπουργείο Παιδειας οφείλει να ανοίγει τα μυαλά των παιδιών και των μαθητών, να τους οδηγεί προς την γνώση και στην αυτογνωσία, ενώ από την φύση της η κάθε θρησκεία, λόγω του δογματισμού που την χαρακτηρίζει, προσπαθεί να καθοδηγεί τους πιστούς και να τους περιορίζει την σκέψη. Άρα Παιδεία και Θρησκεία ως εκ διαμέτρου αντίθετης φιλοσοφίας έννοιες, θα έπρεπε στην καλύτερη περίπτωνση να υπάγονται σε διαφορετικά Υπουργεία. Στην καλύτερη...

Όλα αυτά τώρα τα γράφω ώς αφορμή για τα όσα ακούστηκαν γύρω από το βίντεο, το οποίο σκηνοθέτησε ο , διεθνούς φήμης και αναγνώρισης, σκηνοθέτης Κώστας Γαυράς και προβάλεται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Με το βίντεο αυτό, ο δημιουργός, προσπαθεί να αναπαραστήσει το Ναό στο πέρασμα των αιώνων και τις ταλαιπωρίες που πέρασε από λογιών λογιών βάρβαρους, καταστροφείς και βέβηλους.

Έτσι λοιπόν όταν η εξέλιξη του βίντεο έφτασε και στις καταστροφές, τις οποίες προξένησαν οι χριστιανοί εκείνης της εποχής, οι θρησκευτικοί '' Αρχοντες'' του σήμερα προσεβλήθησαν και ζήτησαν από τον πρόεδρο του Μουσείου και καθηγητή Αρχαιολογίας κύριο Παντερμαλή την απόσυρση του εν λόγω βίντεο ή την απομάκρυνση των σκηνών που αφορούσαν τους χριστιανούς και τις καταστροφές που διέπραξαν. Κοινώς προσπάθεια λογοκρισίας αισχίστου είδους, σε ένα θεσμό Παγκόσμιας προβολής όπως το Μουσείου της Ακρόπολης και σε ένα σκηνοθέτη, ο οποίος τα έβαλε με ολόκληρη την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία πρίν από κάποια χρόνια καταστρέφοντας μέρος της Αίγλης του Πάπα, με να τον παρουσιάσει σύμμαχο των Γερμανών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όμως , αν και αυτή η ταινία αποτελούσε άμεση επίθεση σε έναν ισχυρότερους ηγέτες του πλανήτη, αν όχι τον ισχυρότερο - διότι είναι δισεκατομμύρια οι καθολικοί- η ταινία προβλήθηκε, ενώ εδώ στην Ελλάδα απαιτήθηκε να αποσυρθεί ένα βίντεο που αποτύπωνε την αλήθεια, από μία χούφτα ρασοφόρους.

Το χειρότερο όμως δεν είναι το γεγονός ό,τι οι Ηγέτες ρασοφόροι, ζήτησαν να αποσυρθεί το ΚΑΚΟ βίντεο για το καλό της Ορθοδοξίας το απαίτησαν και μάλιστα επίμονα. Διότι σύμφωνα με την ιδεοληψία τους είναι πολλοί οι εχθροί που απεργάζονται την ομαλή λειτουργία της ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ και του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, αλλά το χειρότερο είναι ό,τι οι πολιτικοί ιθύνοντες επηρεάστηκαν άμεσα από τους παπάδες και ζήτησαν με την σειρά τους και εκείνοι να μετασχηματιστεί το βίντεο, με τον πρόεδρο του Μουσείου μετά από μια ''περίεργη'' συννενόηση να απαντάει ό,τι δεν θα αλλάξει το βίντεο. Δαίδαλος σκέψεων και διαδικασιών.

Όλα αυτά συνέβησαν γιατί κάποιος, όποιος και αν ήταν αυτός, αποφάσισε να αποτυπώσει την Ιστορία. Δηλαδή θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια και να μην πούμε την αλήθεια? Δηλαδή όταν κάτι συμβαίνει ό,τι και αν είναι αυτό να αποκρύπτεται? 'Η ισχυριζόμαστε ό,τι όλα αυτά ποτέ δεν συνέβησαν? Αφενός είναι Ιστορικώς αποδεδειγμένο, αφετέρου η ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ επιτάσσει το γεγονός πως όταν επιτελείται μια κοσμογονική αλλαγή, η μετάβαση δηλαδή από τον ειδωλολατρισμό στον χριστιανισμό θα συμβούν ασχήμιες και καταστροφές, λόγω της άγνοιας, της δύναμης του καταπιεσμένου όχλου. Αλλά το σημαντικότερο αποτέλεσε η προσπάθειας να αποκοπεί η κάθε σχέση με το παρελθόν, ώστε να ανοίξει ο δρόμος προς τον ΝΕΟ!!!

Αυτό , μπορεί να τρέμουν, οι επίμονοι ρασοφόροι. Να φοβούνται την αλλαγή, γιατί αν και Δυτικό Κράτος λειτουργούμε με τα πρότυπα της Ανατολής. Μόνο τα ισλαμικά Κράτη έχουν ακόμα άμεση σχέση με την κραταιά θρησκεία.

Όσο μένουμε αγκυροβολυμένοι με τα βαρίδια της Εκκλησίας στο ''έρμα'' μας, τόσο θα παρουσιάζονται παρόμοια φαινόμενα, τα οποία όσο και να τα καυτηριάσουμε, θα τα βρίσκουμε μπροστά μας, διότι απλά και μόνο αποτελούν θεσμό άυτού του Κράτους.

Κάποια στιγμή πρέπει να αποκοπούμε από τον Μεσαίωνα της Ελληνικής Παράνοιας...